Waarschijnlijk verdween de blauwvintonijn ooit door overbevissing. “We weten niet zeker waarom de tonijn nu terug is”, vertelt projectleider Ingvild Harkes. De satelliettags moeten antwoord geven op die vraag.
Door de tag te plaatsen, kunnen onderzoekers bijhouden waar de dieren vandaan komen en waar zij naartoe zwemmen. “Het is een fantastische vis, echt een icoon van de zee. We hopen dat de blauwvintonijn uiteindelijk ook weer naar Nederland komt.”
De blauwvintonijn is de grootste tonijnsoort en kan meer dan drie meter lang worden. De roofvis zwemt met gemak 70 kilometer per uur en kan tienduizenden kilometers ver zwemmen. Het gewicht van de vissoort kan oplopen tot 680 kilo.
Er zijn twee tonijnfamilies. Een komt vooral voor in de Golf van Mexico en de ander in de Middellandse Zee. In Japan is de vis zeer gewild door sushirestaurants. De blauwvintonijn is geclassificeerd als ‘bedreigd’.
Zendertje
Normaal is het vissen op blauwvintonijn verboden, maar voor het onderzoek wordt een uitzondering gemaakt. De tonijnen worden uit het water gehaald, om vervolgens een tag te krijgen aan de buitenkant van het lijf.
Ook nemen de onderzoekers DNA af, zodat ze kunnen zien waar de vissen vandaan komen. “Er zijn twee locaties waar de blauwvintonijn veel voorkomt, namelijk in de Golf van Mexico en in de Atlantische Oceaan”, aldus Harkes.
Mankracht uit Zweden en Denemarken
Zowel vanuit Zweden als vanuit Denemarken gaan de onderzoekers de Noordzee op om de vissen op te sporen. Hoeveel dat er zijn, is nog niet bekend. “We hopen er natuurlijk zo veel mogelijk aan te treffen”, vertelt Harkes. “We hebben veertig satelliettags mee, maar we weten niet of ze in scholen komen of alleen.”
Het onderzoek duurt maximaal twee weken. De data van de tags komen pas na een aantal maanden of een jaar vrij, als de zender loskomt van de vis en weer naar de oppervlakte komt drijven. “Dan kunnen we precies zien waar de tonijn is geweest en waar de belangrijkste voedselgebieden zijn. Dan kunnen we daar goede beschermingsmaatregelen voor bedenken.”
Nederland
De blauwvintonijn is het afgelopen jaar twee keer in Nederland aangetroffen, maar leefde in beide gevallen niet meer. Een keer spoelde een vis aan bij de Brouwersdam in Zeeland, de schedel van een andere blauwvintonijn werd gevonden op Schiermonnikoog.
“Maar het is moeilijk om te zeggen dat de vis ook daadwerkelijk in Nederland zit”, legt Willem Renema van Naturalis uit. “Het lijkt goed te gaan met de populatie, want je ziet hem steeds meer in Het Kanaal en bij de Shetlandeilanden. De kans dat hij hier wel eens zwemt is best groot.”